Nie jest to książka poświęcona historii prawa międzynarodowego. Nie przedstawiono w niej rozwoju regulacji prawnych dotyczących użycia siły zbrojnej, a analizy skoncentrowano na obowiązującym stanie prawnym.
Jej tytuł wyróżnia „wojnę sprawiedliwą", ponieważ ze względu na żywotność przesłania teorii tej wojny wyróznione jest, w przekonaniu autora, użycie dorobku dawnej myśli prawniczej i filozoficznej w ocenie, a także kwalifikowaniu współczesnych przejawów wykorzystywania siły zbrojnej.
Teoria wojny sprawiedliwej stanowiła wyraz wiary w siłę rozumu. Racjonalizacja praktyki, zdaniem jej czołowych przedstawicieli, służyć miała poskramianiu zła wynikającego z arbitralnego posługiwania się siłą zbrojną jako narzędziem polityki międzynarodowej.
Myśl Kanta, choć ten literalnie nie odwoływał się do doktryny wojny sprawiedliwej, stanowiła piękne intelektualne zwieńczenie tej doktryny.