Autor, wykładowca w Rhode Island School of Design (USA), był jednym z pierwszych polskich publicystów, którzy zainteresowali się zjawiskiem postmodernizmu i zaczęli je analizować w kategoriach filozoficznych i estetycznych. Spomiędzy bogatej dziś polskiej literatury na temat postmodernizmu i sztuki końca XX wieku zebrane w tej książce eseje, pisane na przestrzeni dwudziestu lat, uwydatnia więc dodatkowo ich źródłowy charakter. Giżycki interesuje się przeróżnymi aspektami współczesnej kultury. Interpretuje teorie postmodernistycznych filozofów, Jeana Baudrillarda i Jean-François Lyotarda, i omawia ewolucję współczesnego malarstwa. Analizuje współczesną rzeźbę brytyjską i bulwersującą fotograficzną twórczość Roberta Mapplethorpe’a oraz zjawiska artystyczne w mniejszym stopniu przyswojone przez publiczność, takie jak sztuka video czy sztuka performance.