Autor pokazuje pionierską koncepcję równoległej konwergencji gospodarczej, proponując i omawiając alternatywne metody jej pomiaru. Konwergencję równoległą definiuje jako obecność identycznej (nierozróżnialnej w sensie statystycznym) dynamiki procesów realnej konwergencji gospodarczej dla dwóch badanych zjawisk w analizowanym okresie.
Wskazuje, iż pojęcie zbieżności równoległej może być wykorzystane też w innych kontekstach, na przykład do analizy podobieństwa procesów konwergencji tego samego zjawiska w dwóch krajach, w dwóch rozmaitych okresach albo w najróżniejszych grupach regionów.
Szczegółowo omawia koncepcję i metody pomiaru konwergencji równoległej, pokazuje przykłady badań empirycznych wykorzystujących ją w różnych kontekstach.