W Wiośnie głos Ali Smith przesycony jest nadzieją. Trzecia, po idealnej Zimie i perfekcyjnej Jesieni, część głośnego cyklu Pory roku to pełna uroku opowieść o związkach międzyludzkich i nadziei na ulepszone jutro.
Co łączy Katherine Mansfield, Charliego Chaplina, Shakespeare’a, Rilkego, Beethovena, brexit, współczesność, przeszłość, północ, południe, wschód, zachód, mężczyznę opłakującego dawne czasy, kobietę uwięzioną w czasach obecnych? Wiosna. Znaczna łączniczka.
Zwracając uwagę na migrację opowieści w czasie i nawiązując do motywów z Peryklesa, jednej z najistotniej wytrzymałych i zwariowanych sztuk Shakespeare’a, Ali Smith snuje nieprawdopodobną opowieść o nieprawdopodobnych czasach. W dobie murów i zamknięcia Smith otwiera drzwi. Czasy, w których żyjemy, zmieniają swoją naturę. Czy zmienią również naturę opowieści? Nadzieja umiera ostatnia.