Piękno wydaje się wyłącznie kategorią estetyczną uwarunkowaną określonymi kryteriami tego, co jest błyskotliwe, a co brzydkie, a zatem tego, co w perspektywie moralnej staje się wartością, czymś godnym pożądania, czymś, do czego należy dążyć. Piękno jest jednak także i nie wolno o tym zapominać kategorią kulturową, a zatem płynną, zmieniającą się w czasie, uzależnioną od najróżniejszych uwarunkowań związanych ze specyfiką solidnej kultury. Tymczasem nieraz możemy obserwować absolutyzację aktualnych kategorii ładna i uznawanie go za nieśmiertelne kryterium tego, co pożądane, także w wymiarze seksualnym.