Celem niniejszej pracy jest zaprezentowanie twórczości polskiego reżysera Romana Polańskiego w kontekście lacanowskiej psychoanalizy. Modna dzisiajmetodologia zadowala się coraz pokaźniejszym zainteresowaniem w kręgach filmoznawczych. Głównym teoretykiem współcześnie zajmującym się analizą filmów z zastosowaniem metodologii psychoanalitycznej jest Slavoj Žižek, który przywołuje i interpretuje w tym kontekście m.in. Filmy Alfreda Hichcocka. Romana Polańskiego prasa często określała mianem następcy brytyjskiego mistrza suspensu, jednak nigdy wcześniej nie zbadano jego twórczości w tym ujęciu. Niniejsza praca ma za zadanie wykazać uniwersalność metodologii lacanowskiej przez interpretację filmów polskiego reżysera. Mariusz Hybiak – doktor nauk humanistycznych, filmoznawca, literaturoznawca,kulturoznawca. Redaktor książek: Wstręt i obrzydzenie, Wykluczeni,Ciało i ponowoczesność. Autor artykułów naukowych: Gdynia wmiędzywojennej twórczości filmowej, Przestrzeń miejska Gdyni w twórczościfilmowej, Gdynia w prozie literackiej – uwagi wstępne, Fantazmat w LokatorzeRomana Polańskiego. W swoich pracach badawczych sporo miejsca poświęcapsychoanalizie Jacques`a Lacana i za jej pomocą diagnozuje zjawiska kulturowe.Autor niezależnych produkcji filmowych.