tradycyjna literatura koreańska jest ściśle związana ze sferą cywilizacyjną pisma chińskiego,przez całe swoje dzieje wykazywała wyraźną tendencję do zaznaczania swej oryginalności wysokogatunkowej i estetycznej. Książka obejmuje okres od starożytności do XIX wieku i omawia literaturę umownie zwaną tradycyjną. Są to zarówno utwory prozą i poezja w klasycznym języku chińskim, który był językiem literackim wyższych sfer społeczeństwa koreańskiego aż do końca XIX wieku, jak i utwory w języku koreańskim, początkowo zapisywane też przy pomocy pisma chińskiego, a od XV wieku w narodowym alfabecie koreańskim. Praca mieści także elementy kultury, mitologii, wiedzę o piśmie i języku.