Niniejsza praca demonstruje procesy rewitalizacji i gentryfikacji ze wspólnej dla nich perspektywy, wypełniając tym samym, przynajmniej częściowo, pewne braki literaturowe. O progresywności monografii świadczy przedstawiona przez autora zhybrydyzowana forma obu zjawisk: rewigentracja.
Jest to pierwsze tego typu syntetyczne ujęcie problemu. Uzupełnieniem tej koncepcji jest definicja gentryfikacji mentalnej, będącej prefazą gentryfikacji. Dodatkowo w publikacji ukazano i nazwano związki pomiędzy badanymi procesami w zależności od tego, który z nich indukuje zmiany.
Szczegółowo określono także składowe tzw. Potencjału gentryfikacyjnego i zaproponowano użycie gentrymapy do jego badania. Na ogół jednak uwzględniono humanistyczną perspektywę badawczą, w której najważniejszy jest człowiek.
Poznanie struktur i procesów miejskich i pragnień ludzi jest wyjątkowo pokaźne, ponieważ pozwala tak pokierować miejską narracją, w tym procesem projektowym, aby przestrzeń była przyjazna każdemu z jego użytkowników.