Książka "Zarysowanie" jest zwięzłą monografią dotyczącą sprawdzania konstrukcji żelbetowych ze względu na zarysowanie. Na pierwszy rzut oka można odnieść wrażenie, iż sprawdzanie SG zarysowania polega na podstawianiu do kilku prostych wzorów. Problem jest jednak pokaźnie szerszy. Zarówno teoria dotycząca zarysowania żelbetu, jak dodatkowo wynikające z niej przepisy i zasady stosowania tych przepisów do zagadnień powstających w praktyce, są złożone i nie zawsze całkiem jasne. "Zarysowanie" składa się z części A i B,, a także arkuszy kalkulacyjnych służących do obliczania szerokości rys i nieznacznego zbrojenia niezbędnego ze względu na zarysowanie. W Części A zatytułowanej "Zasady" przedstawiono teorię zarysowania i uzasadnienia metod obliczeń użytych w arkuszach i w przykładach. W ostatnim rozdziale tej części zamieszczono zwięzłe instrukcje, zawierające wyjaśnienia, które mogą być potrzebne, gdy informacje zawarte w samych arkuszach okażą się niewystarczające. W Części B zatytułowanej "Przykłady" umieszczono przykłady zastosowania arkuszy kalkulacyjnych do obliczania przekrojów, części i konstrukcji, w których zarysowanie może odgrywać istotną rolę. Autorzy starali się, aby przykłady dotyczyły zagadnień, które mogą pojawić się w praktyce, zwłaszcza takich, w których mogą wystąpić pracochłonne obliczenia (wtedy użytkowanie arkuszy nad wyraz usprawnia projektowanie) i takich, w których pojawiają się problemy związane ze stosowaniem teorii i interpretacją przepisów normy. Dużo uwagi poświęcono interpretacji przepisów dotyczących niewielkiego zbrojenia ze względu na zarysowanie. Analiza ogólnych zasad normy i szczególnych przypadków, które często wykraczają poza ramy normy, pozwoliła na sformułowanie zasad będących uogólnieniem teorii zawartej w normie. Niemniej jednak inżynierowie niezainteresowani teorią nie muszą się tym niepokoić. Zakładamy, że czytelnikiem książki i użytkownikiem arkuszy kalkulacyjnych jest inżynier lub student, który zna podstawy teorii żelbetu na poziomie kursu inżynierskiego wyższej uczelni. Prawie zawsze, zwłaszcza po wykonaniu kilku przykładów, można stosować załączone do książki arkusze bez dopełniającego studiowania teorii, opierając się tylko na przykładach i krótkich objaśnieniach. Arkusze kalkulacyjne mogą służyć do obliczania szerokości rys w zwykłych przypadkach, tzn. W zginanych, rozciąganych i ściskanych (z pokaźnym mimośrodem) przekrojach prostokątnych, teowych i dwuteowych (a zatem także w przekrojach skrzynkowych i w przekrojach o profilu leżącej litery C). Zbrojenie tych przekrojów może być rozmieszczone w wielu powłokach. Arkusze umożliwiają także analizę przekrojów kołowych i pierścieniowych. Teoria przedstawiona w książce pozwala wnikliwym czytelnikom sprawdzić, w jaki sposób rozwiązano zagadnienia wykraczające poza zakres normy, zwłaszcza te, w których można stosować przeróżne interpretacje przepisów. Opracowując przykłady, Autorzy nie unikają tych problemów, które mogą budzić kontrowersje. Dlatego w Części B oprócz przykładów ilustrujących posługiwanie się arkuszami umieściliśmy także przykłady dotyczące wyznaczania minimalnego zbrojenia ze względu na zarysowanie i przykłady użycia teorii do projektowania zbrojenia potrzebnego ze względu na naprężenia cieplno-skurczowe.