Pamięć fascynuje badaczy od wielu wieków, gdyż jest jednym z najważniejszych procesów związanych z ludzką egzystencją.
W ostatnich latach, dzięki dynamicznemu rozwojowi postępowych technik badawczych, obserwujemy ogromny postęp w poznaniu tego fenomenu, tak w ujęciu neuropsychologicznym, jak i neurobiologicznym. Pozwoliło to na usystematyzowanie wiedzy na temat istoty pamięci, jej poszczególnych aspektów, związku z czynnością kluczowych dla nich obszarów mózgu, a także na temat znaczenia zaburzeń pamięci w chorobach neurologicznych, w których zaburzenia pamięci są jednym z podstawowych objawów klinicznych choroby. Szczególne zainteresowanie badaczy skupiło się ostatnio na możliwościach badania wczesnych etapów chorób przebiegających z otępieniem, m.in. Na zjawisku tzw. Łagodnych zaburzeń poznawczych (MCI, ang. mild cognitive impairment). Zaburzenie to stanowi pośredni etap między naturalnym osłabieniem funkcji poznawczych związanych z wiekiem a otępieniem, aczkolwiek etiopatogeneza MCI nie jest jeszcze w wystarczającym stopniu poznana.
Warto więc przybliżyć Czytelnikowi najważniejsze informacje na temat funkcjonowania procesów poznawczych, zwłaszcza pamięciowych, na temat ich znaczenia w etiopatogenezie i w obrazie klinicznym chorób neurologicznych, podstawowych metod rozpoznawania zaburzeń w tym zakresie oraz przedstawić najnowsze informacje na temat możliwości poprawy funkcji kognitywnych przy pomocy metod farmakologicznych i pozafarmakologicznych.