Autora tej książki nie trzeba demonstrujeć osobom zainteresowanym, szeroko pojmowanym, życiem duchowym. Jerzy Prokopiuk jest bowiem od lat renomowanym autorytetem w dziedzinie filozofii, psychologii, ezoteryki i antropozofii.
Jego rozważania na tematy dobra i zła, samorealizacji, inkwizycji, reinkarnacji i przyjaźni zawsze wzbudzały zainteresowanie i żywą polemikę. Tak jest i tym razem? książka jest intelektualną wędrwką i jednocześnie ciekawą opowieścią o ważkich zagadnieniach naszej rzeczywistości.
Na pytania w rodzaju: czym jest przeznaczenie nie uzyskujemy prostej definicji a jedynie zaproszenie do polemiki od znakomitego erudyty. Czytamy więc o intuicji, twrczości i kreatywności, o wartościach, nagrodach (niebo, raj, zbawienie, wieczna szczęśliwość) prbując podjąć tę polemikę z uznaniem przyjmując bogatą wiedzę Autora.
Spis treści: Wstęp: Freud w cieniu gnozy 7 Zygmunt Freud ipsychoanaliza (1967) 16 Od psychoanalizy do psychosyntezy: Alfonsa Maedera poglądy na proces psychoterapii (1967) 45 Erich Fromm? neopsychoanaliza aproblem religii (1962) 54 O samorealizacji ijej potrzebie (1978) 78 Metareligijny ireligijny aspekt procesu samorealizacji człowieka (1979) 85 Psychologia humanistyczna asamorealizacja człowieka (1980) 92 Prostota jako zasada życia (1986) 109 Eros iThanatos Ottona Weiningera (1994) 120 Dzieje patologii wyobraźni (1996) 125 Stanislav Grof: przemiana zła wdobro (2000) 129 Psychopata paranoidalny (2000) 133 Inkwizycja? paranoja wakcji (2000) 135 Pochwała bluźnierstwa (2005) 136 O głębszym znaczeniu klątwy (1996) 139 O snach (1999) 140 Epidemie iich tajemnice (1997) 142 Poletko mężczyzny Boga (2002) 145 O przyjaźni na drodze do wtajemniczenia (2000) 148 Czy gej może być zbawiony (2002) 152 Pośmiertny sen miłośnika chłopcw (2003) 168 Fallos wszechmocny (2002) 170 Czy celibat to perwersja? (2002) 172 Szaleństwo itwrczość (2004) 175 Coda do szaleństwa itwrczości (2004) 177 Wspomnienie ozmarłym przyjacielu (2001) 178 Obraz duszy polskiej (2001) 181 Fragment: Prostota jako zasada życia W ostatnich latach zachodnie środki masowego przekazu coraz częściej donoszą oludziach powracających do prostego sposobu życia: oludziach, ktrzy opuszczają miasta iosiedlają się na wsi, ogrzewają swe domy energią słoneczną, sami pieką sobie chleb itd.
Wtym dążeniu - określonym już w1936 r. Przez Richarda Gregga jako dążenie do prostoty pojętej jako zasada życia - można się dopatrywać (zdaniem amerykańskiego socjologa Duanea S. Elgina, na ktrego wywodach opieramy się wniniejszej rozprawie) zarodka alternatywnego ruchu społecznego, ktry może wstrząsnąć podstawami scjentystyczno-technicznej i przemysłowej cywilizacji zachodniej.
Prostota jako zasada życia może? zdaniem Elgina? w ciągu najbliższych dziesięcioleci stawać się coraz to mocnojszą siłą ekonomiczną, społeczną ipolityczną, jeśli tylko dostatecznie szeroka ilość ludzi nauczy się pojmować ją jako dającą się urzeczywistnić ipożyteczną propozycję rozwiązania naszych najistotniej palących problemw.
Rozwj prostego stylu życia może gruntownie zmienić klasyczne zachodnie, zwłaszcza zaś amerykańskie pojmowanie wartości, a tym samym wszerokim spektrum form życia ekonomicznego, społecznego i kulturalnego.
Istota prostego sposobu życia polega na ułatwianiu jego form zewnętrznych połączonym zmaksymalnym wzbogaceniem jego form wewnętrznych. Prosty fason życia obejmuje oszczędną konsumpcję, świadomość wrażliwą na ochronę środowiska, pragnienie przywrcenia humanistycznego charakteru otoczeniu człowieka wmiejscu, gdzie żyje on ipracuje,, a także dążenie do rozwijania wyższych jakości iwartości życia.
Zakres motyww rozwijania prostego sposobu życia sięga od intensywnych potrzeb osobistych aż po najpoważniejsze problemy wskali kraju iglobu. Prosty sposb życia zdaje się posiadać niezwykłą siłę atrakcji; choćby ludzie, ktrzy nie chcą ułatwiać swego własnego życia, sympatyzują ztymi, ktrzy to robią.
Ten sposb życia cenny jest także jako zapowiedź realnych przemian wartości icelw kultury wskali planetarnej. Wszakże znajduje się on jeszcze we wczesnej fazie swego rozwoju, chociaż postąpił już wnim tak daleko,zezwala na przeprowadzenie jego analizy.
Tęsknota do prostego życia nie jest nowa: znał ją ipraktykował chiński taoizm, pierwotne chrześcijaństwo, mistycy imnisi zarwno Wschodu, jak Zachodu, wnowszych zaś czasach pochwałę jej głosił Jan Jakub Rousseau, Thoreau, Emerson iGandhi.
wprawdzie tęsknota ta nigdy nie obejmowała tak szerokich rzesz ludzkich jak dzisiaj. Zwrot ku prostocie życia dyktowany jest dziś przez to, co nazywamy?sumieniem naturalnym? iprzez poczucie odpowiedzialności społecznej, jakie jeszcze przed kilkunastu laty były nie do pomyślenia.
Postawa ta? postawa?wrażliwości globalnej?? zrodziła się wobliczu licznych poważnych problemw cywilizacyjnych, takich jak np. Zagrożenie wyczerpania się źrdeł energii, wzrost terroryzmu zagrażającego szczeglnie krajom wysoko uprzemysłowionym, rosnące żądania krajw rozwijających się dotyczące sprawiedliwego podziału bezkompromisowcw, zagrożenie zniszczenia naturalnego środowiska człowieka poprzez cywilizację techniczną, wzrost społecznego niezadowolenia idziałania przestarzałych struktur społecznych itd.
Te ipodobne im problemy razem wzięte przyczyniają się do tego, iż życiowa zasada prostoty odczuwana jest wcoraz pokaźniejszym stopniu jako wyodrębnionie drogi wyjścia zkryzysowej sytuacji, wjakiej znalazła się ludzkość.
Społeczny ruch dążenia do prostoty życia wyjątkowo rżnorodny i bogaty system wartości. Nie jest więc rzeczą dziwną,sporo wartości, ktre pozostają wharmonii z prostym sposobem życia, odnosi się zarwno do problemw globalnych, jak i do spraw jednostkowych ilokalnych, i że występują one zarwno wpoglądach idealistycznych, jak ipraktycznych.
ale wbogatej rżnorodności możliwości wyrazu prostego stylu życia istnieje pewien wsplny im mianownik. Według Elgina na ten wsplny im kościec składa się pięć następujących wartości: 1) prostota wsferze życia materialnego, 2) humanistyczny charakter życia ipracy człowieka, 3) samookreślenie, 4) świadomość odpowiedzialności naturalnej, 5) rozwj jednostkowy (osobisty).
Przedstawmy te wartości bardziej szczegłowo. Uproszczenie materialnego aspektu życia stanowi centralny wymg prostego sposobu życia. American Friends Sevice Comittee, od dawna już odgrywający czołową rolę wbadaniu twrczego, prostego sposobu życia, określa proste życie jako?antykonsumpcyjną postawę życiową, ktra polega na byciu irozwijaniu się, anie na posiadaniu?.
Komitet ten sformułował cztery kryteria oceny stopnia konsumpcyjności lub antykonsumpcyjnosci, zktrych pomocą da się przedstawić istotne aspekty prostego sposobu życia: 1) Czy to, co posiadam lub kupuję, przyczynia się do wzrostu mojej aktywności, mojego zaufania do siebie imojego zaangażowania, czy też, przeciwnie, wyraża moją bierność ibrak samodzielności? 2) Czy staram się zaspokoić moje podstawowe potrzeby, czy też kupuję mnóstwo rzeczy, ktre nie zaspokajają żadnych realnych potrzeb? 3) Jak ściśle spłaty rat, koszty utrzymania ikoszty reperacji związane są zmoim obecnym zawodem istylem życia? Jak dalece kieruję się pod tym względem kryteriami innych ludzi? 4) Czy zastanawiam się nad tym, jakie skutki wywiera moja postawa konsumpcyjna na innych ludzi ina świat? Kryteria te uzupełnia zamiar?ograniczenia (...) gromadzenia bezużytecznych rzeczy i przedmiotw luksusu, z jednoczesnym podkreśleniem przepiękna i radości życia?.
Piękno i radość posiadają pomc ludziom:? żyć w sposb twrczy i prosty i wyzwolić się od zbyt silnego przywiązania do dbr materialnych;? przyczyniać się do tego, żeby narody bogate wwiększym niż dotychczas stopniu dzieliły się swym bogactwem ztymi, ktrzy dziś nie posiadają nawet rzeczy najbardziej potrzebnych do życia;? pomc jednostkom w tym, żeby umiały lepiej troszczyć się o własne zapotrzebowania i w pewnym stopniu uniezależnić się od pomocy wspomagających je bezosobowych instytucji;? namawiać do szukania rwnowagi między materialnym a niematerialnym aspektem życia.