Przedstawione dzieło to jedna z najbardziej znanych powieści wybitnego austriackiego prozaika. Podobnie jak inne utwory Franza Kafki ma charakter paraboli, o której znaczenie krytycy spierają się od momentu publikacji.
Zmagania głównego bohatera, K., z wszechmocnym i jednocześnie niedostępnym Zamkiem są odczytywane jako obraz egzystencji ludzkiej świadomości, zagubionej w nieprzychylnym i obcym jej świecie,także jako swojego typu traktat teologiczny.
Powieść Kafki była interpretowana socjologicznie, psychoanalitycznie, metafizycznie. To mnogość odczytań i interpretacji świadczy o tym, że mamy do czynienia z dziełem wybitnym, wymykającym się ustalonym schematom, zawierającym obfite dostatek sensów i znaczeń.