„Wypiór" to historia o parze znerwicowanych, wielkomiejskich trzydziestolatków, którym sypie się związek. Opowiedziana z humorem i epickim realizmem, jest zarazem opowieścią niesamowitą, gdyż jedną z głównych ról gra tu przeistoczony w wampira Adam Mickiewicz.Tekst jest napisany klasycznym dla literackiej polszczyzny trzynastozgłoskowcem. Uzdański potrafi sprawić, iż romantyczna fraza ożywa, rozpoczyna się skrzyć, bawić, zniewalać. Potrafi o niemało więcej, bo „Wypiór" to nie tylko pokaz językowego kunsztu autora, nie tylko nad wyraz aktualna powieść obyczajowa,również próba zmierzenia się ze schedą romantyzmu. Uzdański zaprzęga jedną z najmocniej konwencjonalnych dykcji polszczyzny do pracy na rzecz współczesności, tak jakby wierzył, iż upiór Adama Mickiewicza wydobyty wreszcie z szafy i wyprowadzony na ulice dzisiejszej Warszawy na korzystne przestanie tu straszyć. Ten artystyczny dialog z intelektualną spuścizną Marii Janion prowadzony jest w duchu najkorzystniejszej tradycji kabaretu literackiego.