Wychowanie fizyczne i sport według władysława osmólskiego 1 (Wojownicy)

Władysław Osmólski - lekarz i pułkownik Wojska Polskiego, teoretyk wychowania fizycznego. Działacz niepodległościowy, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 19261929 był dowódcą Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki i Sportów w Poznaniu.

Doprowadził do powstania Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie i w latach 19291931 był jego pierwszym dyrektorem i wykładowcą. Pełnił różne funkcje w organizacjach i urzędach sportowych.

W 1924 roku był kierownikiem polskiej reprezentacji narodowej na Igrzyskach Olimpijskich. Propagował sport i wychowanie fizyczne równocześnie w wojsku, jak i wśród młodzieży, uważając, że jest to środek o wielkim znaczeniu wychowawczym.

W pierwszej części zbioru jego prac, pragniemy zaprezentować: Wychowanie fizyczne w Polsce (1932), Zabawy i gry ruchowe dla wojska (1922), Rola sportu w wychowaniu etycznym (1922). Powyższy opis pochodzi od wydawcy.