W cieniu einsatzgruppen. volksdeutscher selbstschutz w okupowanej polsce 1939–1940 (IPN)

Po raz pierwszy w czasie II wojny światowej z członków mniejszości narodowej sformowano quasi-policyjne oddziały zabójców tym samym Selbstschutz stał się istotnym wykonawcą ludobójczej polityki nazistowskich Niemiec.

Przystępując do budowy nowego niemieckiego życia na Wschodzie, zamordowano 4050 tys. Niewinnych osób: panów, kobiet i dzieci na ogół polskich cywilów. Tysiące, a może choćby dziesiątki tysięcy z nich to ofiary Niemców etnicznych, którzy wytwarzali Selbstschutz.

Większość jego członków po rozwiązaniu organizacji zasiliła inne formacje stanowiące aparat terroru III Rzeszy. Służba w Selbstschutzu była początkiem ich działalności. Przesiedlono także dziesiątki tysięcy Polaków i Żydów, utworzono pierwsze obozy pracy i getta.

Miało to ogromny wpływ na ludobójczy charakter okupacji niemieckiej w Europie Środkowo-Wschodniej. Do dokonania tego nie starczyło około 2700 członków Einsatzgruppen. Konieczny był blisko 120-tysięczny Selbstschutz.

Niniejszy tom to pierwsza polska monografia Selbstschutzu (19391940) oraz pierwsze opracowanie tego tematu w ujęciu komparatystycznym, pokazujące odmienności i podobieństwa w działaniu oraz rolę tej organizacji w różnych regionach Polski.