Historia budynków przy ul. Gołębiej 14-20, stanowiących dziś główną siedzibę Wydziału Polonistyki UJ, jest fascynująca od samego początku i świetnie obrazuje, niczym w pigułce, dzieje Krakowa. Teren, należący we wczesnej fazie lokacyjnej do gminy żydowskiej, zaczął zmieniać swą przynależność wraz z działalnością Akademii Krakowskiej.
Przy bezimiennej ulicy, następnie zwanej Garncarską, zmienionej później na Gołębią znalazły pokój dwie bursy: Sysyniusza i Stamigielska, świetne drukarnie Hieronima Wietora i Jana Januszowskiego, domy czynszowe, w których mieszkali różni skromni i bardziej stanowczy lokatorzy (jak nawet Tadeusz Ajdukiewicz), czasowo mieścił się Konsulat Czechosłowacji, a poprzez dłuższy czas Instytut techniczny.
Wreszcie po I wojnie światowej gmachy sukcesywnie zaczęli przejmować filologowie z Uniwersytetu. W dwudziestoleciu międzywojennym wnętrze znalazło tutaj Studium Słowiańskie, a po II wojnie polonistyka i cz ęściowo inne filologie.
Książka została napisana została nieprzeciętnym, kolorowym i zajmującym językiem, przynosząc niezwykle sugestywny A ikiobraz nie tylko zmian, jakie zachodziły w ciągu wieków w rejonie ul. Gołębiej, lecz i nieprzeciętnie prezentując kontekst owych przekształceń, zarówno w aspekcie przemian politycznych, jak też kulturowych i obyczajowych.
z recenzji prof. Dr. Hab.