Tematem kilkunastu tekstów skategoryzowanych w tej książce – spośród których część nigdy dotąd nie była publikowana – jest ludzki lęk przed śmiercią i możliwość opanowania tego lęku, stawienia mu czoła.
To bardzo zróżnicowane teksty, przedstawiające wszechstronność Kołakowskiego jako myśliciela, jak jeszcze jego głęboko ludzkie oblicze. Z równym zaangażowaniem i przenikliwością pisze filozof erudycyjny esej i list do nastoletniej czytelniczki, analizuje znaczne biblijne opowieści i wspomina tragicznie zmarłego przyjaciela.
Wobec pytań o sprawy ostateczne, sens życia i śmierci, zawsze jesteśmy samotni. A jednak wielkość Kołakowskiego polega i na tym, że staje on wobec nich razem z czytelnikiem, obok niego. Nie w pozycji nauczyciela, ale jako towarzysz w poszukiwaniach.
I choć jego myśl w swojej ostrości bywa bezlitosna – odsłaniając tę prawdę, iż żyjemy w świecie obojętnym, pełnym cierpienia, pozbawionym łaski – jest zarazem pokrzepiająca. Przedstawia bowiem,nawet w takim świecie można ocalić człowieczeństwo.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.