Czasopisma społeczno-kulturalne w okresie prl (Instytut Badań Literackich Pan)

Czasopisma społeczno-kulturalne w okresie PRL odgrywały szczególnie unikalną rolę. Adresowane do kręgu polskiej inteligencji, generujeły jej poczucie udziału w dyskusjach dotyczących polskiej kultury, ważnych problemów społecznych, ale już nie polityki. Ta ostatnia była zarezerwowana dla wybranych przedstawicieli narodu, którzy najlepiej mieli wiedzieć, jak reprezentować interesy Polaków. Czytelnik czerpał z tych pism informacje o planach i zamierzeniach władzy, lecz nie był w stanie dostać pełnego obrazu ich realizacji, a głównie wzmianek o braku akceptacji społecznej dla tej polityki. Instytucja cenzury w pełni uzależniona od władzy czuwała nad tym, co powinno przedostać się do świadomości społecznej. Autorzy opracowania starają się te właśnie zjawiska ze świata prasy i polityki wyeksponować. Prawidłowo się stało, iż realizując temat dokonano w nim podziałów chronologicznych, bo jedynie w ten sposób udało się pokazać, iż w zróżnicowanych okresach PRL czytelnik miał zróżnicowane możliwości uzyskania wiedzy o otaczającym go świecie. Przedstawiony tekst jest bowiem opowieścią nie tylko o samych czasopismach społeczno-politycznych tego okresu, lecz i obrazem polskiej rzeczywistości, jaki wyłania się z wyjątkowo pracowicie przekartkowanych stron rozlicznych pism. Odwoływanie się do wspomnień, pamiętników i tworzyw archiwalnych stało się w wielu wypadkach potrzebne, żeby ukazać, jak konkretnie zdeformowany obraz polskiej rzeczywistości znajdujemy w tej prasie. Z recenzji wydawniczej Wojciecha Wrzesińskiego