Media masowe, będące aktualnie jedną z najistotniej rozpowszechnionych form bytowania języka, nie tylko opisują otaczający człowieka świat i oferują sposoby jego interpretacji,często go konstruują. Celem przekazów medialnych jest coraz częściej kształtowanie postaw odbiorców, narzucanie określonego światopoglądu i hierarchii wartości.
Stanowiąc swojego typu filtr między człowiekiem a rzeczywistością, środki masowego przekazu posiadają moc modyfikowania jednostkowych obrazów świata i zachowań komunikacyjnych. Żyjąc w epoce mediów masowych, nie sposób ignorować ich roli w kształtowaniu poglądów człowieka na otaczający go świat, zwłaszcza, gdy idzie o formowanie świadomości nastolatków.
W świetle powyższych uwag zasadne wydaje się zrekonstruowanie wizji dziewczyny (i stosownie девушки), propagowanej poprzez współczesne czasopisma młodzieżowe. Zamierzeniem autorki jest ukazanie językowych mechanizmów budujących pożądane przed nadawców prasowych stany rzeczy, a więc poszczególne komponenty składowe odtwarzanego wizerunku dziewczyny.
Heterogeniczność prasowej wizji dziewczyny/девушки pozwala na traktowanie jej nie w kategoriach utrwalonego stereotypu, lecz raczej w kategoriach performansu. W monografii zwrócono uwagę na korelacje między językowym obrazem kobiety, kulturowo utrwalonymi stereotypami płciowymi a prasową wizją młodej kobiety.
Ukazana została zależność pomiędzy językiem przekazu prasowego a jego potencjalnym odbiorcą. Wyniki analizy stanowią podstawę do zabrania głosu w kwestii roli prasy w kształtowaniu świadomości młodzieży, w kreowaniu i redefiniowaniu wzorców płciowych.
Publikacja adresowana jest nie tylko do językoznawców, ale także do szerokiego grona czytelników zainteresowanych daną problematyką.