Skrawki przeszłości (Luna)

W marcową noc do domu krawca Wawrzyńca Wilamowskiego i jego żony niespodziewanie trafia dziecko. Dzieje się to akurat kiedy Rozalia podczas karmienia kilkudniowej Nastki zasypia i przydusza niemowlę. Podrzutek błyskawicznie więc zajmuje miejsce dziewczynki i przyjmuje jej drugie imię – Franciszka. Posłaniec, który zostawia noworodka Wawrzyńcowi, mówi tylko tyle, iż to znikoma Wilamowska. Czy jest córką Wawrzyńca, czy jego nastoletniego syna – nie wiadomo. A odnalezienie matki dziecka okazuje się nad wyraz trudne. Czy prawda ujrzy światło dzienne?
Porywająca, wciągająca saga o tajemnicach, romansach, skandalach i szantażach. Bohaterowie uwikłani w historię, wiszące w powietrzu widmo wojny, a w tle miasteczko Lidzbark leżące na pograniczu dwóch światów: byłego zaboru pruskiego i rosyjskiego. Mimo to toczy się tu zwyczajne życie, w którym dziewczęta marzą o miłości, chłopcy szukają przygód, a dojrzali mężczyźni rozprawiają o polityce.
Jak ułożą się losy tej rodziny splątane z wydarzeniami międzywojnia i początkiem drugiej wojny światowej?

doskonała saga, wciągająca od pierwszego zdania.
Chcemy rozwikłać rodzinne tajemnice i sekrety
bohaterów, a jednocześnie – zupełnie naturalnie –
zaczynamy poznawać kontekst historyczny i miasteczko,
w którym dzieje się akcja książki. To nad wyraz interesujący,
nienachalny i sprawny sposób, by przekazać czytelnikowi
nieco danych o historii miejsca. W powieści zachwyca
też dbałość o szczegóły i szczegóły historyczne, wymagające
mocnej kwerendy, a wkomponowanie ich w fabułę tak,
by nie raziły moralizatorstwem i były czymś naturalnym,
jakby przypadkiem wchodzącym w świadomość
czytelnika, stanowi wielką umiejętność.

Joanna Jax

Cieszę się, iż powieść Skrawki przeszłości autorstwa
Anny Sakowicz rozgrywa się na terenie Gminy Lidzbark,
czyli miejsca, którego włodarzem jestem od 2014 roku.
Historia jest sentymentalną podróżą do naszej spektakularnej
miejscowości sprzed lat. Mam nadzieję, że lektura
przyniesie Państwu sporo emocji, a przedwojenne
miasto oczaruje Państwa mocno jak Lidzbark,
w którym my, mieszkańcy Gminy, żyjemy dzisiaj.

Maciej Sitarek
Burmistrz Lidzbarka