Psyche książka poetycka (Silva Rerum)

Rekomendacja naukowa (dot. V rozdziału) Autorka, psycholog kliniczny i psychoterapeuta, która swym bogatym doświadczeniem klinicznym dzieliła się dotąd publikacjami naukowymi w postaci artykułów i opracowań książkowych, postanowiła dać wyraz bardziej osobistym odczuciom związanym z kontaktem z pacjentami.

proces wierszy pt. Psyche zawiera niezwykle empatyczną relację oddającą przeżycia chorobowe pacjentów z przeważnie spotykanymi problemami psychicznymi. Są one poetycką relacją przeżyć pacjenta związanych z solidnym zaburzeniem.

Oddają genialnie jego uczucia i niekiedy beznadziejność cierpienia, z którego nie potrafią się uwolnić. Oczywiście każde przeżywanie choroby jest tak indywidualne jak jednostkowy jest każdy człowiek. Podręczniki z zasady podają „uśredniony" opis objawów chorób, niejednokrotnie pomijając inne, jednakowo ważne szczegóły.

W psychiatrii i psychologii sztuka odzwierciedlająca bardziej osobiste i niejednokrotnie ukryte emocje człowieka chorego za każdym razem była cennym uzupełnieniem wiedzy klinicznej. Psyche to według grackiej mitologii dusza, a jednocześnie bogini ze skrzydłami motyla.

Prezentowany proces wierszy jest świetnym uzupełnieniem podręcznikowej wiedzy o wybranych zaburzeniach klinicznych i można go polecić szerokiemu gronu czytelników, równocześnie profesjonalistów, jak i atrakcyjnych się tak delikatnym zjawiskiem jak psychika człowieka.

Prof. Dr hab. N. Med. Andrzej Rajewski To nie jest poezja bawiąca się urodą języka, autorka nie flituje z czytelnikiem, nie próbuje go uwodzić, zabawić, rozśmieszyć. Stawia na powagę tematów i wolę ich rozumienia.

Żadnych ozdobników, smaczków, wyszukanych metafor, zaskakujących porównań. Jeżeli melodia, to będąca jedynie dyskretnym akompaniamentem, jeżeli rymy, to z rzadka, dla podtrzymania melodii. Liczy się treść i ona odpowiada za formę.

Poetka pyta: „Kto" więcej wie / o życiu / poezja czy proza? / Czy opis fikcji / albo rzeczywistości? / Czy myśli i uczucia / w metaforach i symbolach? / Czy więcej i jaśniej / czy mniej i bardziej? (fragm.

wiersza nr 5 z rozdziału Wiersz o sobie) Przyjemność czytania to bodźce do myślenia, refleksja w dosłownym tego słowa znaczeniu: złapanie myśli prowokuje do reakcji zwrotnej. Ten typ minimalistycznej, intelektualnej poezji stawia na czytelnika dojrzałego i to niekoniecznie wiekiem, a potrzebą samodzielnego zgłębiania tematów.

Przypisy na końcu książki posiadają być w tym {pomocn|przydatn)e. /fragment Wstępu/ Elżbieta Binswanger-Stefańska