Książka <<„Ja" w przestrzeniach aksjologicznych. Z problematyki podmiotowości w literaturze XIX –XXI wieku>>, jest próbą sformułowania na nowo w świecie innowacyjnym i ponowoczesnym relacji podmiotu ze sferą wartości, próbą w której „ja" i świat mogą odsłonić swe trochę mniej oczywiste rysy.
Znaczenie literatury polega na tym,wykonane przez siebie koncepcje świata, bytów i zjawisk konkretyzuje w postaci czegoś realnie istniejącego, unaoczniając, czym są i co się z nimi dzieje. Podobnie unaocznia ona nasze „ja" w splocie z wartościami.
Literatura kreuje, organizuje pole, na którym to, co się wydarza, może być oglądane i badane. Korzystając z tej ontologicznej zdolności literatury oraz z szerokiego spektrum darowanych poprzez nią zjawisk, pytamy w książce o przygody „ja" w przestrzeniach wartości, o to, co mówią o nich formy literackie, świeże postaci literatury, a także stare w nowym odczytaniu.
Pierwszą część książki wypełniają prace, które dla zbadania i opisu przestrzeni aksjologicznych poezji skupiają się w szczególny sposób na figurach poetyckich. Przenikają się tu romantyczne i modernistyczne obszary literatury, badane zwykle w przekrojowym, komparatystycznym ujęciu.
wyjątkowo interesująca wydaje się dyskusja pomiędzy tekstami mówiącymi o relacji dobra i zła, i szerzej – o rozmaitych kształtach świata wartości. Część drugą książki organizują problemowo i formatują niejako teksty, które określają w sposób fundamentalny sytuację człowieka we współczesności.
Zanikły już metafory i symbole, istnieją jedynie rzeczy, ich ślady w przestrzeni pamięci. W ostatniej części książki badana jest przestrzeń aksjologiczna w pogranicznych przestrzeniach literackich: reportażu, krytyki czy wartości w sferze twórczości elektronicznej.
Książka skierowana jest do literaturoznawców, kulturoznawców i filozofów, ale także do ogółu osób czytających, szukających orientacji w świecie współczesnym, a kierujących się wartościami.