W rozumieniu autora odkrycia teorii chaosu można i należy stosować w odniesieniu do zjawisk społeczno-ekonomicznych, a niezwykle do badania funkcjonowania podmiotów gospodarujących. Podmioty te, ze swej natury, stanowią wyrafinowane i istotnie niełatwe systemy, łączące jednocześnie złożone charakterystyki kwantyfikatywne, jak też wiązki uwarunkowań o charakterze społeczno-psychologicznym.
Zdaniem autora, znaczne znaczenie aprioryczne ma teoria chaosu jako metoda badawcza w tych systemach, w których zachowania zdają się wskazywać na losowość i nieprzewidywalność ich funkcjonowania. Jednym z takich systemów jest z całą pewnością sektor ochrony zdrowia w Polsce.