W książce omówiono zagadnienia związane z zakładaniem, organizacją i funkcjonowaniem miejscowości uzdrowiskowych i kąpielisk, których szczególnie intensywny rozwój przypadł na przełom wieków XIX i XX. Przykład Sopotu oraz zaangażowanego w jego rozwój Edwarda Herbsta stanowił wzorzec i wyzwanie dla autorów, którzy zdecydowali się podjąć temat działalności ekonomicznej, społecznej i kulturalnej dawnych i współczesnych mecenasów.
Ważny i nośny okazał się problem społecznej odpowiedzialności biznesu wobec czynnych dziś uzdrowisk, kąpielisk i miejscowości wypoczynkowych. Nie mniej interesujące stało się pytanie o kontekst obyczajowy „za każdym razem lubianych" podróży do kurortów.
Spróbowano także wyjaśnić różnice pomiędzy dawną filantropią a współczesnym sponsoringiem.