Publikacja zatytułowana Glosy do „Szachinszacha" nawiązuje do formuły, która jest osią kompozycyjną samego reportażu. Poza rozbudowaną linią dokumentów genezy dzieła książka posiada licznie skategoryzowane wizualia, a także komponenty analizy edytorskiej tekstu.
W pracy zaproponowana została ujednolicona transkrypcja irańskich imion, nazwisk i nazw własnych, które – wraz z materiałem faktograficznym – zostały poddane ocenie iranisty Mateusza M. Kłagisza z Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Książka może się okazać niebanalną lekturą dla czytelników nieprofesjonalnych, przyczynkiem do dalszych badań nad reportażem i argumentem w dyskusjach nad wiarygodnością reportażu, zwłaszcza dziś, gdy określenie „Kapuściński zmyślał" stało się niemal przysłowiowe.