Gra na dwa fronty (Albatros)

Świeża, nad wyraz aktualna i dowcipna komedia romantyczna o wrażliwej młodej kobiecie w zrównoważonym heteroseksualnym związku, która zdaje sobie sprawę, że… podobają jej się kobiety. Gina planuje wkrótce wyjść za mąż. George zamierza grać w kultowej lesbijskiej grupie popowej. Gina i George to ta sama osoba. Na pewno Georgina ma więcej niżeli jedno oblicze. Georgina jest wrażliwą dwudziestosześciolatką przywiązaną do stałego harmonogramu: skrupulatnie zaplanowanych randek ze swym chłopakiem, którego wkrótce poślubi, i prywatnych lekcji muzyki, których regularnie udziela niezbyt utalentowanym dzieciom. Codzienne funkcjonowanie według precyzyjnego rytmu sprawdza się nadzwyczajnie, czemu więc miałaby z niego rezygnować?

Kiedy jednak raz w życiu postępuje wbrew rutynie i trafia na koncert lesbijskiego pop bandu, nagle nachodzą ją wątpliwości… Zaskoczona zdaje sobie sprawę, iż chciałaby znów sama grać, może choćby być gwiazdą muzyki i rozpalać tłumy jak dziewczyny z Phase - dlaczego nie? Poza tym perkusistka występującej na scenie grupy jest naprawdę niezwykle, wyjątkowo… pociągająca. Rozdarta pomiędzy obawą, iż straci poukładane życie w bezpiecznym związku z mężczyzną, a ekscytacją płynącą z bycia o krok od nowej muzycznej - i miłosnej - przygody, Georgina robi to, co zrobiłby każdy rozsądny człowiek: podwaja swoją osobowość. Za dnia jest nudną starą Giną; w nocy nowym talentem na queerowej scenie muzycznej, znanym jako George. Czy Georginie uda się pogodzić te z pozoru wykluczające się światy? Ciepła i zabawna opowieść o poszukiwaniu siebie i o tym, iż nigdy nie jest za późno na spełnianie marzeń. Nadzwyczajnie napisane dialogi i najlepszy angielski humor to przepis na znakomitą lekturę, która spodoba się fanom „Współlokatorów” Beth O’Leary i „Red, White & Royal Blue” Casey McQuiston.

Rzadko zdarza się znaleźć komedię romantyczną, która nie tylko jest stanowczo zabawna, ale także przesuwa granice gatunku na zupełnie nowe terytoria. Przeczytałam „Grę na dwa fronty” za jednym posiedzeniem, co chwila wybuchając śmiechem. Laura Palmer, dyrektorka wydawnicza Head of Zeus