Dziennik 1957-1966 (Czytelnik)

Trzeci tom wyjątkowo rozszerzonego wyboru dzienników Sándora Máraiego (1900–1989), jednego z najwybitniejszych pisarzy węgierskich dwudziestego wieku.

Dziennik 1957–1966, tom trzeci z planowanych pięciu, obejmuje lata spędzone w Ameryce, do której pisarz przyjechał w 1952 roku, między innymi po to, by zdobyć dla siebie i bliskich obywatelstwo amerykańskie, na emigracji stali się bowiem bezpaństwowcami.

Ameryka budziła w pisarzu uczucia ambiwalentne, doceniał piękno krajobrazu, możliwości podróży, nieprzeciętny poziom bibliotek, ale drażniła go niewrażliwość na kulturę społeczeństwa nastawionego przede wszystkim na zdobywanie dóbr materialnych, źle znosił klimat, przeżył dodatkowo rozczarowanie postawą większości środowisk emigracji węgierskiej.

To lata dojrzewania do starości, której pierwsze symptomy zaczęły się pojawiać w życiu pisarza i jego żony. I lata dorastania ich przybranego syna, który – w przeciwieństwie do nich – znalazł sobie miejsce w nowej ojczyźnie. I lata odchodzenia od wiary.

Dziennik1957–1966 przynosi liczne zapiski dotyczące życia kulturalnego Nowego Jorku lat sześćdziesiątych, refleksje z niezwykle różnych lektur, ciekawe i formułowane nieraz z dużą umiejętnością przewidywania wnioski dotyczące wydarzeń politycznych na całym świecie; również powolne dojrzewanie myśli o powrocie do Europy, do atmosfery której, pomimo zróżnicowanych rozczarowań, zawsze Máraiemu w Ameryce brakowało.