Mimo, iż lithium jest pierwiastkiem drobnym, okazuje się on wszechobecny w przyrodzie i wyjątkowo ważny dla zdrowia organizmu człowieka. Lit występuje w niewielkich ilościach w wodach gruntowych (tylko na pewnych terenach). Okazuje się, iż od jego stężenia w danej lokalizacji, może zależeć nastój jej mieszkańców, Znajduje się on dodatkowo w niektórych warzywach, które dodatkowo mają swoje stężenie większe lub mniejsze w zależności od szerokości geograficznej, a nawet pory dnia czy nocy.
Naukowcy udowodnili, iż lit zawarty w wodzie morskiej i w soli kamiennej albo morskiej ma wielkie znaczenie dla organizmu człowieka, a w szczególności dla mózgu i układu nerwowego. Jako sojusznik mózgu, wspomaga stabilizację nastroju i jest antydepresantem. Polecany w diecie w przypadku chorób umysłowych, m.in. W chorobie dwubiegunowej (AChD), w ADHA, w autyzmie czy również w innych chorobach umysłowych, jak także w chorobie Alzheimera (lit uniemożliwia fosforylacji białka tau występującego prawie wyłącznie w komórkach nerwowych) i Parkinsona, a także w SM (stwardnienie rozsiane).
Lit jest potrzebny do zachowania płodności, jest ważny w pierwszych etapach rozwoju zarodka, Jego niedobór może przyczyniać się do niskiego wzrostu u dzieci a choćby do zahamowania wzrostu. Lit ma również swój współudział w procesach trawienia i przyswajania komponentów pożywienia. Bierze udział w transportowaniu witamin B12, B8 i B9 do komórek. Już niepokaźne dawki litu przynoszą masę korzyści i są w pełni bezpieczne. Obszerniejsze dawki nie są zalecane. Stąd najbezpieczniejsze jego formy powinny pochodzić ze źródeł naturalnych, czerpane z wody i pożywienia.
SPIS TREŚCI: