W cieniu zakwitających dziewcząt (MARCEL PROUST)

W cieniu zakwitających dziewcząt to drugi tom quasi-autobiograficznego procesu Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu, szanowanego w powszechnej opinii krytyków za arcydzieło literatury. (Pierwsza część nosi tytuł W stronę Swanna). Piękno niektórych zdań tych powieści zapiera dech w piersiach. Zawdzięczamy to jeszcze niezrównanej maestrii tłumaczenia Tadeusza Boy’a-Żeleńskiego.

Proust atrakcyjnie odmalowuje życie francuskiego mieszczaństwa w czasach tzw. belle époque. Zwraca uwagę na każdy szczegół, niuans. Wnikliwie i mądrze także relacje międzyludzkie, tu także najważniejszy jest każdy szczegół, każdy niuans. Główny bohater wchodzi w wiek, gdy najważniejsze stają się dziewczęta….

W tej powieści jest mądrość i znajomość życia niezależna od epoki w jakiej się żyje. Czytając Prousta czerpiemy z bogactwa spostrzeżeń socjologicznych, filozoficznych i psychologicznych. Bogactwa, jakim obdarzać nas może tylko wielka literatura.