Publikacja przedstawia wyniki badań technologii i technik malarskich stosowanych w gdańskich warsztatach malarskich w czasach nowożytnych. Analizy obejmowały pięć wybranych epitafiów XVI- i XVII-wiecznych z Bazyliki Mariackiej w Gdańsku, upamiętniających rodziny: Johanna Connerta (1554-1556), Michaela Loitza (1561-1564), Georga Hojera (1586), Jacoba Schadiusa (1588), Hansa Gronau (1612). Do tej pory nie były one przedmiotem żadnych działań ustalających technologię i technikę ich wykonania. W badaniach posłużono się równocześnie konwencjonalnymi, jak i progresywnymi metodami badawczymi, takimi jak: analiza w podczerwieni, ultrafiolecie, prześwietlenie rentgenowskie, badania mikrochemiczne, mikroskopowe w świetle widzialnym i w ultrafiolecie, spektralna analiza emisyjna (XRF), energodyspersyjna mikroanaliza rentgenowska połączona z mikroskopią elektronową (SE-M-EDS), neutronowa analiza aktywacyjna (NAA), chromatografia gazowa (GC). Uzyskane rezultaty, dane ze starych źródeł pisanych, a także dotychczasowe badania technologiczne pozwoliły ustalić technologię wykonania epitafiów oraz właściwości standardowe gdańskiego warsztatu malarskiego. Stanowią one uzupełniający fragment do historii technice i techniki malarskiej i zasad i reguł typowych dla warsztatu nowożytnego malarstwa. Wyniki badań przedstawiono w formie opisowej, uzupełniając je dokumentacją fotograficzną dla każdego z badanych dzieł. Jest to usystematyzowana baza danych do wykorzystania w dalszych badaniach dzieł sztuki tego czasu i regionu. Epitafia od czasów powstania wyrażały szczególny dowód pamięci o osobach, które odeszły na zawsze. Dzisiaj dzieła te są nam bliskie ze względu na oryginalną formę i kolorystykę i unikalne atrybuty warsztatowe. Nota z recenzji wydawniczej. Profesor zwyczajny dr Józef Flik, Instytut Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa, Wydział Sztuk atrakcyjnych, Uniwersytet Mikołaja Kopernika