linia: Biblioteka Narracji o Zagładzie (1), ISSN 2720-1597 Spisane z rozmów z Irit Amiel, autorką sławnych "Osmalonych", "Ostatnie fastrygi" są, w pewnym sensie, jej testamentem, ostatnim, choć nie ostatecznym, literackim słowem.
W przeczuciu, że pisze po raz ostatni, pisarka opowiada swej sekretarce Agnieszce Piśkiewicz-Bornstein raz jeszcze własną biografię i odpowiada na szereg niezadawanych dotąd, niekiedy dość niewygodnych pytań, ale tym razem daje się prowadzić także w przeróżne niewielkie uliczki – wyjawia detale dotyczące Częstochowy, getta, pierwszych lat życia w Izraelu, wychowywania dzieci.
Rozprawia się w dodatku z literaturą Zagłady, relacjami z Polską i Bogiem. Jest w swych sądach tak silna i przekonująca, jak w uczuciach. Po raz pierwszy również dopuszcza drugą osobę tak blisko siebie, dlatego "Ostatnie fastrygi" to także mistrzostwo intymnej rozmowy.
Rozmowa rzeka,wyjątkowo meandrująca i ciepła. Książkę uzupełniają liczne kolorowe fotografie z albumu rodzinnego, przypisy oraz posłowie.