Słowo-obraz-dźwięk. literatura i sztuki wizualne w koncepcjach polskiej awangardy 1918-1939 (Universitas)

Książka omawia kilka zrealizowanych w polskim międzywojniu wariantów relacji literatura-sztuki wizualne. Część pierwsza skupia się na dorobku futurysty-formisty T. Czyżewskiego (typograficzna „słowografia”; problem kolażu w poezji; przejawiające się w plastyce i literaturze: symbolizm, secesja, surrealizm, dadaizująca „wielopłaszczyznowość”, poszukiwanie stylu narodowego), część druga to analiza działalności teoretycznej i praktyki
twórczej J. Przybosia (unizm i architektonizm tomu Sponad?) i W. Strzemińskiego (problemy wizualizacji tekstu – m.in. Związki prac Strzemińskiego z poezją mocną, Strzemiński a
Szczuka), przedmiotem rozważań w trzeciej części studium jest twórczość F. I S. Themersonów (kinematograficzna „manufaktura” Themersonów w kontekście innowacyjnej plastyki; związki awangardowego kina z literaturą i typografią: filmowa Europa I i II a opracowany poprzez Szczukę poemat Sterna, The Eye and the Ear a Tuwimowskie Słopiewnie; Themersonowska sztuka książki). W pracy zawarto ponad 70 ilustracji.