Tematem książki jest literacki dyskurs Zofii Nałkowskiej na temat postaci literackiej i istoty człowieczeństwa. Koncepcję człowieka wytworzoną przez pisarkę, nazwano tu "personologią" i odniesiono do całej twórczości autorki Niecierpliwych - powieści, opowiadań, dzienników i tekstów dyskursywnych. Personologia traktowana jest w tej książce jako jedna ze zdobyczy polskiego modernizmu (obok m.in. Interakcjonizmu i charakterologii), sukcesywnie wytwarzana i ewoluująca, jednak nigdy nienazwana przez polską pisarkę. Śledząc portrety bohaterów Nałkowskiej, a także jej literacki autoportret, autorka traktuje personologię nie tylko jako odpowiedź na inne współczesne Nałkowskiej koncepcje opisywania człowieka, lecz także jako jeden z składników modernistycznej rewizji dotychczasowego modelu świata i człowieka.