Dziedzictwo we współczesnym świecie, EAEF7D8AEB (Universitas)

Ambitnym celem, jaki postawiono w tej publikacji, jest wielowymiarowa konceptualizacja dziedzictwa we współczesnym świecie, pozostająca w zgodzie z zasadami rozwoju zrównoważonego. Odbywa się to przez analizę wielorakich sposobów funkcjonowania dziedzictwa w przeróżnych obszarach życia społecznego, ekonomicznego czy środowiskowego.

Przedstawione rozważania koncentrują się wokół czterech ważnych zagadnień: 1. Czym jest dziedzictwo, 2. Jak jest ono wyprodukowane i wyprodukowane, 3. Czyje jest dziedzictwo,, a także 4. Jakie strategie są aktualnie wobec dziedzictwa podejmowane. Dyskusje dotyczą więc zarówno zagadnień społecznego, partycypacyjnego i naturalnego rozmiaru poszczególnych aspektów dziedzictwa, jak i problematyki ochrony i zarządzania dziedzictwem i kwestii stosowania go do celów rozwojowych, ekonomicznych i ideologicznych. Zagadnienia te znajdują się w centrum obecnie prowadzonych debat na świecie w ramach tak zwanych heritage studies (studiów nad dziedzictwem), publikacja zaś stanowi ważny wkład w tę dyskusję.

Autorzy oferują typ otwartego forum dyskusyjnego: równoważne miejsce zajmują tu zarówno rozważania akademickie na temat dziedzictwa, jak i jego funkcjonalne i instytucjonalne ujęcia i aplikacje. Realizacja tak postawionych celów stała się osiągalna dzięki udziałowi szerokiego grona autorów reprezentujących środowiska naukowe, instytucje publiczne, prywatne czy pozarządowe.

W książce widoczne jest pionierskie podejście, wymagające mądrego i racjonalnego zarządzania dziedzictwem dla potrzeb współczesnych i przyszłych pokoleń, i włączania w te procesy wszystkich zainteresowanych stron. Takie podejście scala się z holistycznym oraz krytycznym i pogłębionym namysłem nad obecnością dziedzictwa w przeróżnych obszarach życia.

Z przedstawionych tekstów wynika, że redaktorzy założyli sobie ambitny cel; chodziło zarówno o wypracowanie wspólnych perspektyw teoretycznych, jak i działań poręcznych, i w ten sposób zniwelowanie istniejących podziałów, takich jak dziedzictwo kulturowe i naturalne, dziedzictwo odległej i niedawnej przeszłości, i wreszcie dziedzictwo jako przedmiot badań naukowych i poręcznych działań społecznych. Wypracowanie integracyjnego charakteru publikacji znajduje swoje warunkujące podłoże w konstruowaniu przeszłości z punktu widzenia teraźniejszości. Żeby przeszłość w każdej odsłonie: ta odległa i ta całkiem nam bliska, a więc radykalnie różne, mogły znaleźć wspólny mianownik we wspólnym upamiętnieniu każdej z nich, bez dwóch zdań muszą być postrzegane równocześnie w jednym, jak i drugim przypadku z punktu widzenia naszej obecnej teraźniejszości.

Prof. Dr hab. Henryk Mamzer