Chodźcie w światłości, dopóki jest światłość

„Chodźcie w światłości, do czasu, aż jest światłość” to powieść Lwa Tołstoja, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli realizmu w literaturze europejskiej.

Akcja powieści rozgrywa się w II wieku, za panowania rzymskiego imperatora Trojana, w środowisku pierwszych chrześcijan. Juwenaljusz, bogaty syryjski kupiec przez całe życie był poganinem, jednak prześladowania uczniów Jezusa budzą w nim pewne wątpliwości. Po śmierci trójki dzieci pan całą swoją miłość przelewa na jedynego żyjącego syna - Juljusza. Gdy ten kończy 15 lat ojciec wysyła go na nauki do filozofa. Wraz z Juljuszem uczy się jego przyjaciel Pamfil, który jednak przerywa naukę z powodu przeprowadzki. Dwa lata później chłopcy niespodziewanie spotykają się na ulicy. Okazuje się, że Pamfil został chrześcijaninem. Jak ponowne spotkanie wpłynie na życie Juljusza?

Lew Tołstoj (1828-1910) - wybitny rosyjski pisarz i myśliciel. Jego utwory wywarły ogromny wpływ na literaturę światową, a poglądy na rozwój myśli etycznej pierwszej połowy XX wieku. Debiutował powieścią "Dzieciństwo" (1852), która wraz z "Latami chłopięcymi" (1854) i "Młodością" (1857) generuje trylogię autobiograficzną. W latach 60. Stworzył jedno ze swoich największych arcydzieł - "Wojnę i wnętrze". Stanowi ona rozległą panoramę rosyjskiego społeczeństwa doby napoleońskiej. Drugim najszczególniej znanym utworem Tołstoja jest "Anna Karenina". Oprócz powieści autor pisał mnóstwo opowiadań, utwory dramatyczne, a także zajmował się publicystyką polityczną.