Książka dotyczy słabo opracowanego w polskiej literaturze filozoficznej i filozoficznoprawnej zjawiska niewspółmierności wartości, a także jego konsekwencji dla cyklu wykorzystywania prawa. Przedstawiono w niej rozmaite sposoby rozumienia pojęcia niewspółmierności wartości, a także opisano, z jakimi kierunkami filozoficznymi założenie o niewspółmierności może się bratać. Przeprowadzono analizę problemów związanych z podejmowaniem decyzji w przypadku niewspółmierności wartości, będącą odpowiedzią na niepokoje krytyków założenia o niewspółmierności wartości, którzy twierdzą, że zjawisko takie - gdyby faktycznie występowało - stanowiłoby zagrożenie dla ludzkiej racjonalności. Przedstawiono argumentację sympatyków tezy o niewspółmierności wartości, zdaniem których w przypadku niewspółmierności wartości można podejmować decyzje w sposób w pełni racjonalny. Następnym analizowanym w pracy zagadnieniem jest wpływ zjawiska niewspółmierności na cykl używania prawa, przy czym temat ten został przedstawiony na kilku wybranych przykładach: zadośćuczynienia za krzywdę, a także sądowego wymiaru kary kryminalnej. Przeanalizowano także związki między niewspółmiernością wartości a warunkami przeprowadzania wnioskowania a fortiori. Na koniec zbadano, jaki jest związek pomiędzy przyjętym stanowiskiem w kwestii niewspółmierności wartości a głoszoną przez R. Dworkina tezą o jednym adekwatnym rozwiązaniu.