Ugrupowania postsolidarnościowe w systemie partyjnym trzeciej rzeczypospolitej, 946CB709EB (Wydawnictwo Naukowe UMK)

Polityczne znaczenie „Solidarności" i ugrupowań postsolidarnościowych w ostatnich trzech dekadach wyróżnia w szczególności to, że w tym okresie, w latach 1993–1997, a także 2001–2005, środowiska te nie współtworzyły parlamentarnego zaplecza dla rządu.

Gabinety Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego, Jana Olszewskiego, Hanny Suchockiej oraz Jerzego Buzka postsolidarnościowy charakter miały z pewnością. Utrzymując jednak narrację o ugrupowaniach post-postsolidarnościowych, należałoby do tego grona zaliczyć także rządy wyprodukowane z udziałem Prawa i Sprawiedliwości, a także Platformy Obywatelskiej, czyli gabinety z lat 2005–2019.

Uznając zasadność tego typu propozycji, postsolidarnościowy charakter miały rządy sprawujące w ostatnich trzech dekadach władzę przez 22 lata. Uwzględniając powyższe rozważania, należy w dodatku podkreślić, że w ostatnich latach zainteresowanie motywem rządów i partii postsolidarnościowych ponownie wzrasta.

Podsumowania działalności rządów solidarnościowych podjęli się Antoni Dudek, a także zespół badaczy z Arkadiuszem Żukowskim na czele. Swoich opracowań doczekały się też niektóre partie o solidarnościowym rodowodzie, np.

Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna, Unia Wolności czy Akcja Wyborcza Solidarność […]. Zauważamy jednak, że ta tematyka nadal wymaga aktywności badawczej i rzetelnej analizy. Tym także motywowaliśmy przygotowanie prezentowanego opracowania.

Za cel postawiliśmy sobie wieloaspektowe przedstawienie wielu problemów z zakresu funkcjonowania partii postsolidarnościowych w ciągu ostatnich trzech dekad.