“Nikt nie jest prorokiem pomiędzy swemi" to wczesna nowela Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w.
Nowela pochodzi ze zbioru “Humoreski z teki Worszyłły”, który składał się też z utworu “Dwie Drogi”. Uchodzą one za tradycyjny przykład piśmiennictwa tendencyjnego. Sam autor wstydził się później tego dzieła i nie chciał choćby go włączyć do zbiorowej edycji swych Pism. Wznowienie tej noweli ukazało się w 1901.