Zarys gramatyki uogólnień na materiale aforyzmów (ujęcie polsko-rosyjskie) (Uniwersytet Śląski)

Publikacja jest poświęcona opisowi najmocniejszych zagadnień dotyczących zdań ogólnych, omawianych na materiale aforyzmów. Analiza lingwistyczna miała na celu zgromadzonie polskich i rosyjskich wykładników generalizacji oraz przybliżenie typowych dla aforystyki mechanizmów uogólniania.

Na podstawie skategoryzowanego korpusu tekstów udało się skonstruować swojego rodzaju „gramatykę uogólnień": przedmiotowych, jakościowych, ilościowych oraz temporalnych eksponentów generycznego rejestru komunikacyjnego.

W wyniku całościowego ujęcia fenomenu generalizacji w powiązaniu z analizowanym gatunkiem wyodrębnił się bogaty zasób językowych nośników generyczności, częściowo potwierdzając hipotezę o generalizacji jako kategorii tekstowej aforyzmu.

równocześnie polski, jak i rosyjski materiał aforystyczny przedstawia podobne mechanizmy wyrażania uogólnień. Każda z rozpatrywanych grup materiałowych ujawnia przy tym swoją wewnętrzną specyfikę w zakresie użytkowanych sposobów generalizowania, a także pewne międzyjęzykowe różnice systemowe, które autorka starała się uwzględniać w opisie.

Z przeprowadzonych badań wynika, iż uogólnienia, jakich dokonuje człowiek w codziennej praktyce językowej, charakteryzuje wyjątkowa obfitość i kreatywność (w odróżnieniu od sformalizowanych ujęć tego problemu).

Monografia jest adresowana do filologów najróżniejszych specjalności, w szczególności językoznawców: rusycystów i polonistów. Książka może ponadto znaleźć zastosowanie w dydaktyce języka polskiego i rosyjskiego i w praktyce przekładu.