Mateusz Zarzecki w książce "Ocena własna skuteczności fizycznej członków kadry narodowej karate” dokonał przeglądu literatury i przedstawił w skrócie historię karate jako sztuki walki, ale także prężnie rozwijającej się dyscypliny sportowej. Zwrócił uwagę na standardowe okresy rozwoju karate: hinduski, chiński, okinawski, japoński i ogólnoświatowy. Przedstawił pojęcie skuteczności fizycznej, a także omówił najważniejsze typy koncepcji efektywności fizycznej: mechanistyczno - biologiczny, behawioralno - kulturowy, motoryczny, fizjologiczno - medyczny.
W pracy tej pozostały omówione także pojęcia motoryczności i zdolności motorycznych. Przedstawiono definicje i części wyraźnych z punktu widzenia dyscypliny karate cech motorycznych, w których zdolności te się przejawiają. W części badawczej użyto kwestionariusza ankiety jako narzędzia do zbadania oceny własnej efektywności fizycznej (w ujęciu motorycznym) członków kadry narodowej karate.
Zawodnicy najwyżej oceniają swoją koordynację ruchową, natomiast najniżej siłę. Mężczyźni wyżej od pań ocenili wszystkie części sprawności fizycznej z wyjątkiem gibkości. Kobiety wyżej oceniły swoją skuteczność fizyczną ogólną od mężczyzn. Członkowie kadry narodowej wyżej oceniają swoją skuteczność fizyczną ogólną od większości jej poszczególnych składowych.