Moccus Uniwersytet śląski (Uniwersytet Śląski)

Praca demonstruje problematykę dzika w wierzeniach Celtów w okresie od VI wieku p.n.e. Do IV wieku n.e. Omówione pozostały przejawy kultu dzika w Europie Środkowej, na Wyspach Brytyjskich i w Galacji w Azji Mniejszej.

Na bazie zachowanego materiału źródłowego wyodrębniono kulty i obrzędy, w których zwierzę to odgrywało kluczową rolę. Ślady kultu dzika odnaleziono na wszelkich terenach zajmowanych kiedyś poprzez plemiona celtyckie.

Olbrzymie znaczenie tego zwierzęcia można zaobserwować, analizując sagi celtyckie, w których występują nadprzyrodzone dziki. Przebadany materiał jednoznacznie wskazuje, iż dzik stanowi jedno z najważniejszych celtyckich świętych zwierząt, które czczono w starożytności.

Publikacja jest adresowana do osób zainteresowanych tematyką celtycką, a wyjątkowo kwestiami dotyczącymi wierzeń i symboliki, zarówno do naukowców badających wspomnianą problematykę, jak i do studentów chcących zapoznać się z niektórymi aspektami wierzeń plemion celtyckich.