„Wacław” to poemat autorstwa Juliusza Słowackiego, obok Adama Mickiewicza uznawanego powszechnie za największego przedstawiciela polskiego romantyzmu.
Tytułowy bohater Wacław ginie otruty poprzez wiarołomną żonę popiołami antenatów (w tradycji ludowej kara za zdradę kraju), dostarczonymi poprzez wiedźmę. Wraz z nim ginie jego syn.
Piekielne męczarnie bohatera, ukazane w poemacie, utrzymane są w stylu bajronicznym.