Celem pracy jest wykazanie, iż sądy cywilne w państwach członkowskich Unii Europejskiej stosując dla rozstrzygania spraw prawo ustanowione na szczeblu UE (obok prawa krajowego), zaczynają stawać się w ujęciu poręcznym podstawową instytucją operującą na nowym poziomie (oprócz ponadnarodowego i państwowego), który można określić mianem obywatelskiego, sytuowanego na równi z poziomem regionalnym.
Aby potwierdzić powyższą tezę, konieczne jest przedstawienie struktur zajmujących się tworzeniem norm prawnych dla działalności sądów cywilnych, a także samych norm prawnych. Przy prezentowaniu pierwszego zagadnienia zostały wykorzystane metody instytucjonalna i decyzyjna (np.
Haska Konferencja Prawa Prywatnego Międzynarodowego – HKPPM czy Unia Europejska). W przypadku norm prawnych najwłaściwszymi wydały się metoda systemowa (uzasadniająca pogląd, iż realizujące je sądy cywilne stanowią część systemu politycznego UE), a także metoda porównawcza (np.
dla porównania przepisów UE i konwencji haskich).