Analiza zawartości podręcznika pozwala zgodzić się z tym, co Autorki napisały we wstępie, czyli że – bez szkody dla rozwoju kompetencji komunikacyjnej – rozbudowany został składnik gramatyczny (Autorki mówią o „dowartościowaniu komponentu gramatycznego”); iż wykorzystano uwspółcześnione listy frekwencyjne – jeśli chodzi o zawartość leksykalną; iż kryterium widocznym w produkowaniu materiałów było kryterium funkcjonalności – stąd przywołanie wielu kolokwializmów (raczej: słownictwa współczesnego, na które składają się i potocyzmy, i – czasem – części slangowe), lecz i składników języków specjalistycznych (dopasowanie tychże do poziomu nie jest proste, ale Autorkom udaje się to zrobić!). (…) Niniejsze materiały odzwierciedlają doświadczenie i warsztat Autorek, potrafiących przygotować wspaniały program, dopasowany do potrzeb mocnych odbiorców. Zaproponowany poprzez E. Gałat i B. Sałęgę-Bielowicz rozkład materiału (= brak nieelastycznej struktury) pozwala nauczycielom na dobranie zawartości do potrzeb wyznaczonej grupy uczniów. Z drugiej strony trzyma w ryzach tych lektorów, którzy jeszcze nie nauczyli się dyscypliny w pracy z podręcznikiem kursowym. Spokojna, skromna, lecz estetyczna szata graficzna jest na tyle poważna,skoncentrować uwagę uczących się na zawartości merytorycznej, i na tyle bogata, by móc postawić podręcznik na tej samej półce, co najlepsze (starsze) materiały dydaktyczne w naszej branży.
Dr Piotr Kajak, Uniwersytet Warszawski
Na pochwałę zasługuje logiczny i spójny układ podręcznika. Każda jednostka lekcyjna jest przemyślana pod względem merytorycznym i metodycznym. Przychylna i czytelna forma graficzna, różnorodny, obszerny i interesujący dobór materiałów (tekstów, ćwiczeń, objaśnień gramatycznych itp.), bogato zilustrowane lekcje, załączony do nich element socjokulturowy i kulturoznawczy to bez dwóch zdań ogromne zalety opracowania. (…) szeroka liczba zadań niewątpliwie ułatwi pracę lektorom (nie muszą uzupełniać podręcznika dodatkowymi materiałami), zaś użytkownikom pozwoli na skuteczniejsze opanowanie podsystemów języka polskiego. (…) Godna podkreślenia jest także dbałość o konsekwentne realizowanie założeń programowych, o równomierne rozwijanie wszelkich sprawności. Autorki nie zapominają ponadto o nauce poprawnej pisowni i wymowy tak koniecznych w praktyce językowej. Realizując kryterium przydatności nauczanych treści i pamiętając o zmieniających się realiach, w części poświęconej pisaniu wprowadzają – obok form przewidzianych w programie dla poziomu A1 – blog jako coraz popularniejszą formę wypowiedzi. Zniewoli to z całą pewnością użytkowników i zachęci ich do nauki pisania (wydajności wciąż deficytowej) i podejmowania prób samodzielnego redagowania tekstów po polsku.
Dr Grażyna Przechodzka, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
MATERIAŁ DŹWIĘKOWY DO POBRANIA www.universitas.com.pl