‘Dwadzieścia lat później’ (lub ‘W dwadzieścia lat później’) – powieść Aleksandra Dumasa. Druga część trylogii opowiadającej historię czterech przyjaciół: Atosa, Portosa, Aramisa i d’Artagnana. Powieść toczy się w latach 1648-49. Miejscem akcji jest Francja z Paryżem i przeróżnymi miejscowościami oraz Anglia (Londyn i okolice). Francja, rok 1648. Nie żyją już Ludwik XIII i kardynał Richelieu. Ludwik XIV, następca tronu, jest niepełnoletni, więc władzę regencyjną sprawują królowa matka Anna Austriaczka i kardynał Jules Mazarin (właściwie Giulio Mazarini), Włoch, pierwszy minister i następca Richelieu (niektórzy historycy twierdzą, iż Anna Austriaczka potajemnie wzięła z nim ślub). W kraju szaleje wojna domowa, tzw. Fronda. Mieszczanie ciemiężeni podatkami przez kardynała i królową wychodzą na ulice i walczą o swoje prawa. Wspomaga ich magnateria, który liczy na osłabienie władzy królewskiej. Na czele Frondy stoją książę Condé (znaczny Kondeusz) i książę de Beaufort. Mazarini rozwiązuje gwardię muszkieterów i gwardię kardynalską - obie zastępuje dzisiaj gwardią muszkieterów królewsko-kardynalskich. Szuka do niej ludzi pewnych i na których można by polegać za każdym razem i wszędzie. Tymczasem Atos, Portos i Aramis powróciwszy do dawnych nazwisk (Atos - hrabia Olivier de La Fère, Portos - pan Christopher du Vallon i Aramis - kawaler Rene d’Herblay), rozkoszują się świętym spokojem. Jedynie porucznik d’Artagnan nadal wiernie służy królowej i oczekuje już długo awansu na kapitana. Liczy, iż zdobędzie go wierną służbą... (Za Wikipedią) Co było dalej dowiemy się po przeczytaniu książki.