W swym nowym tomie Jarosław Mikołajewski rozważa upływ czasu, pustkę, mierzy się z nadchodzącą starością. Publicystyka schodzi na dalszy plan: pokaźne wydarzenia ostatnich miesięcy są tu ukazane z niezwykle osobistej perspektywy – jako fakty przeżyte i przetworzone w myśl, nieraz uporczywą i nieznośną. W wielu wierszach powraca motyw miłosny, ale miłość nieraz jest tu obserwowana, jak i odczuwana. Ważnym tematem jest ponadto śmierć: bliskich, przyjaciół, ukochanych zwierząt, a także własna – majacząca gdzieś na horyzoncie.
EX POST
dotrzymał słowa ale nie
jego treści
kochał tak
że był pewny będzie kochał
do śmierci
nie mógł przewidzieć
że śmierć przyjdzie od środka
więc będzie dla ludzi
niezauważalna
Być może najcelniejszym opisem tej poezji są słowa, jakie autor umieścił w wierszu zatytułowanym Ćwiczenia z nieważkości: „sztuka unoszenia się w połowie drogi między rozpaczą a wielkim olśnieniem”.