Aleksy von Baumgarten był profesorem anatomii i fizjologii przy uniwersytecie w niemieckim: Keinplatz. Będąc idealnym badaczem w tych dwóch gałęziach nauki, celował obok tego w chemi i i innych naukach przyrodniczych. Ulubionym wprawdzie przedmiotem jego badań była psychologia, a przede wszystkim zagadkowe oddziaływanie duszy na materię. Z tego również powodu hipnotyzm, zwierzęcy magnetyzm, stan kataleptyczny u ludzi i zwierząt stał się z czasem najważniejszym przedmiotem jego dociekań naukowych. Uczniowie lubili go niezwykle – i niejednokrotnie po ukończonej prelekcji, otaczali go kołem, wsłuchując się w jego szczególnie zajmujące rozprawy o własnościach duszy ludzkiej i jej oddziaływaniu na życie duchowe i cielesne człowieka. Wśród takich naukowych pogadanek nieraz poprosił, ażeby który z jego słuchaczów zgłosił się na ochotnika celem zahipnotyzowania, aby sprawdzić, czy teorie profesora na optymalnych naukowych wnioskach się opierają. I w końcu jeden z nich się zgłosił... Żeby się dowiedzieć, czym się toi skończyło należy przeczytać opowiadanie do końca.