Polskie państwo podziemne i żydzi (Wydawnictwo Naukowe PWN)

Pierwsze pełne studium jednego z ważniejszych i bardziej kontrowersyjnych tematów w stosunkach polsko-żydowskich w XX wieku – relacji polskiego podziemia w czasie II wojny światowej z Żydami. Autor szuka odpowiedzi na niemało skomplikowanych, czasem bolesnych pytań: Jakie było oficjalne stanowisko władz Polskiego Państwa Podziemnego wobec Żydów w Warszawie i w innych rejonach Polski? Czy temat Żydów pojawiał się w prasie podziemnej i w jaki sposób go przedstawiano? Jaką rolę odegrało Polskie Państwo Podziemne w rozpowszechnieniu w wolnym świecie wieści o Zagładzie? Czy kiedy w 1942 roku zaczęły się deportacje z gett do obozów zagłady, zapasy broni i amunicji zostały udostępnione Żydom pragnącym stawić opór? Wreszcie, jaka była postawa podziemia wobec uciekinierów z gett i obozów, którzy zamierzali dołączyć do polskiego ruchu oporu albo generujeli własne oddziały partyzanckie? Korzystając z dokumentów zebranych w archiwach w Polsce, znacznej Brytanii, Izraelu i Stanach Zjednoczonych, świadectw i wspomnień, a także z osobistych rozmów z byłymi członkami Armii Krajowej i ocalałymi z Zagłady, zarówno w Szwajcarii, Izraelu, Polsce, sporej Brytanii, jak i w Stanach, autor w sposób wyważony przedstawia mozaikę postaw i reakcji na katastrofę, która dotknęła europejskich Żydów. Ukazuje całą złożoność sytuacji – od ratowania Żydów z narażeniem życia, poprzez służbę żydowskich żołnierzy w armii podziemnej, po przejawy antysemityzmu: prześladowania, denuncjacje czy choćby morderstwa. Opisuje militarne, cywilne i polityczne frakcje Polskiego Państwa Podziemnego, również sylwetki przywódców podziemia. Rozróżnia postawy władz, dowódców i zwykłych żołnierzy, wyjaśnia zmiany zachodzące na kolejnych etapach wojny, a także na specyfikę regionalną. Wychodzi poza jednoznaczne oceny i nie boi się zwrócić uwagi na to, iż historia nie jest czarno-biała. Książka po raz pierwszy ukazała się w 2015 roku w języku angielskim nakładem Cambridge University Press. Intencją autora było to, aby przedstawić rzetelny obraz relacji Żydów z polskim podziemiem w okupowanym kraju, oparty na mocnym i różnym materiale źródłowym.