Podstawa wymiaru zasiłków- pytania i odpowiedzi (Praca zbiorowa)

Płatnicy zasiłków (np. Pracodawcy albo zleceniodawcy) mają obowiązek ustalania podstawy rozmiaru świadczeń chorobowych i ich wysokości. Świadczeniem chorobowym są wynagrodzenie chorobowe i zasiłki z ubezpieczenia chorobowego, tj. Chorobowy, macierzyński, opiekuńczy i zasiłek wyrównawczy i świadczenie rehabilitacyjne.
W praktyce płatnicy zasiłków mają jednak mnóstwo problemów z ustalaniem podstawy zasiłkowej. Na wysokość tej podstawy posiadają wpływ regularnie wypłacane elementy wynagrodzenia (np. Wynagrodzenie stanowcze), jak w dodatku elementy dodatkowe (premie, nagrody). Mają one znaczenie dla naliczania zasiłków, jeżeli stanowią podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe i nie przysługują za okres trwania absencji chorobowych.
W publikacji przedstawiono zasady prawidłowego ustalania podstawy wymiaru zasiłku (m.in. Zasady wliczania do niej elementów stałych i zmiennych wynagrodzenia) – równocześnie dla pracowników, jak i zleceniobiorców. Jest to wyjątkowo ważne, gdyż błędne ustalenie podstawy zasiłkowej ma dalsze konsekwencje. W sytuacji jej zaniżenia płatnik zasiłków jest narażony na dopłatę ubezpieczonemu świadczenia chorobowego wraz z odsetkami.
Publikacja ma formę pytań i odpowiedzi, w których udzielono wyczerpujących wyjaśnień na temat mocnych problemów. Dotyczą one:
■ ustalania podstawy wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego dla pracowników i osób niebędących pracownikami (np. Menedżerów, zleceniobiorców),
■ dodatkowych elementów wynagrodzenia w podstawie zasiłkowej (np. Nagród rocznych, premii),
■ przeliczania podstawy rozmiaru zasiłków.
Najtrudniejsze zagadnienia zostały przedstawione na 59 ergonomicznych przykładach.
To dostępne opracowanie pomoże w pracy specjalistom z zakresu kadr i płac, kadrowym i księgowym. Skierowane jest dodatkowo do pracodawców oraz biur rachunkowych, które prowadzą obsługę w tym zakresie.