"Pytanie, jak pisać w sposób kreatywny, czyli oryginalny i niebanalny, zadają sobie nie tylko adepci studiów dziennikarskich, lecz każdy dziennikarz, choćby z kilkuletnią praktyką. Pojawia się ono przede wszystkim wówczas, gdy zaistnieje problem z tym jak ułożyć kilka zdań na oklepany już temat, żeby był on ochoczo czytany. Poszukiwanie newsa nie zawsze prowadzi do historii pokaźnych, niektóre z nich są wręcz błahe, mizerne i niewielu czytelników tak naprawdę interesuje się wydarzeniami, które są powszechne w życiu powszednim, a choćby tymi sensacyjnymi, do których przyzwyczaiły nas już media. Dlatego temat, by był zniosły dla czytelnika, musi być zaprezentowany w sposób wzniosły. Praca ta jest wynikiem kilku przemyśleń i analiz związanych ze sztuką pisania. Ponieważ nie ma złotego środka, rodzaju nieprzeciętnego, czy innej formy złotego cielca, której moglibyśmy hołdować, po to, aby stać się wyśmienitymi pisarzami, czy publicystami, dlatego publikację tę należy potraktować jako wykaz kilku, może kilkunastu pokaźnych wskazówek, które pomogą w produkcji oryginalnie brzmiących tekstów, a co z tego wynika wpłyną na kształtowanie tak oczekiwanej na współczesnym rynku kreatywności. Zapewne nigdy nie zastanawialiśmy się nad tym,tworząc, pisząc kolejne zdania, słowo za słowem, generujemy przekaz, który będzie rozkodowywany w umyśle danego czytelnika. I to stanowi widoczny błąd. Jest to, można przewrotnie stwierdzić, grzech pierworodny wszystkich osób, które zadają sobie pytanie jak pisać w interesujący sposób. Najprostszą odpowiedzią jest to, aby pisać tak, jak samemu chciałoby się czytać. Nie istnieje żadne uniwersum, które przemówi do wszelkich czytelników i wszelkich w jednolity sposób chwyci za serce. Sukces w ciekawym pisaniu odniesie się wówczas, gdy choć jeden czytelnik stwierdzi, iż dany tekst był godny uwagi. Miara sukcesu w profesji dziennikarskiej nie zawsze jest wymierna. Jednak wracając do pierwotnego założenia, trzeba mieć na uwadze do kogo tekst, który budujemy, jest kierowany. Autorowi, przynajmniej w dniu dzisiejszym, przyświeca myśl o Tobie, czyli adepcie dziennikarstwa, który szukasz sposobu na to żeby odnaleźć swój styl, bądź w jakiś sposób go udoskonalić skoro już wiesz, jakim jesteś "pisarzem". Dlatego także postaram się przedstawić Ci podstawowe informacyjne gatunki dziennikarskie w swoich ramach teoretycznych, jak w dodatku wymienić kilka sposobów na to, by stały się one w przyszłości dla Ciebie szczególnie dostępne, a dla czytelnika interesujące. W związku z powyższym celem niniejszej pracy jest kompleksowa prezentacja i analiza zarówno składników tekstu dziennikarskiego, takich jak tytuł, lid, korpus jak też metod i środków, które kształtują odbiór tych komponentów w sposób absorbujący czytelnika, a także prezentacja typu informacyjnego gatunków dziennikarskich. Na potrzeby tychże rozważań autor podaje założenia w celu weryfikacji, o następującym brzmieniu: Budowa tekstów dziennikarskich jest podyktowana realizowaną poprzez nie funkcją pragmatyczną. Funkcję pragmatyczną w praktyce dziennikarskiej uzyskuje się przez środki stylistyczne równocześnie językowe jak i pozajęzykowe. Środki wykorzystywane w praktyce dziennikarskiej służą do utrzymania absorpcji czytelnika. Wariant informacyjny gatunków dziennikarskich zależy od poziomu dominanty informacyjnej w danym tekście. Powyższe założenia zostaną zweryfikowane na przestrzeni niniejszej pracy. Równocześnie czytelnik, który będzie sięgał po tę publikacje otrzyma określony i subiektywnie wybrany zakres wiedzy z dziedziny creative writing. Monografia będzie utrzymana w duchu podręcznika do nauki sztuki dziennikarskiej, co w zamyśle autora ma nadać jej oryginalny charakter i formę ergonomiczną. Monografia pokazuje podejście interdyscyplinarne, dzięki temu osiągalne jest zrozumienie procesów, które rządzą obecną prasą i treścią tekstów dziennikarskich. Ujmuje problem kreatywnego prezentowania wypowiedzi słownych, a także dokonuje analizy gatunków informacyjnych. Dzięki tak ograniczonemu polu osiągalne jest ujęcie postawionych zagadnień, co umożliwia pełne zastosowanie metod badawczych. "